Vandaag hebben Peter en Emma gastlessen gegeven aan studenten "Onderwijsassistent". In het kader van hun brede visie op onderwijs wilde de school dat ze ook kennis maakten met democratisch onderwijs.
De les begon schools: wij vertelden, en zij luisterden.
Om te voorkomen dat de les een hoor-en-vergeet-les zou worden, hebben we de les na een korte introductie omgegooid naar de gelijkwaardige / persoonlijke setting: "Wij zij er nu voor jullie, als je vragen hebt, stel ze. Maar als je vindt dat iets anders belangrijker voor je is; doe dat dan! En als dat buiten dit lokaal is, ga dan! Want zo gaat het op een democratische school: jij bent verantwoordelijk, jij beslist voor jezelf!"
Verbazing....
"Mogen we echt gaan dan!?" Ze keken de docent aan. Ze speelde het spel mee, en bevestigde hun keuzevrijheid. Slechts twee leerlingen vertrokken.
De sfeer veranderde meteen! Natuurlijk waren er studenten die veel bedenkingen hadden, en dat lieten ze ook merken. Maar de aandacht was er, de vragen waren goed, bij sommingen vlogen de antwoorden er in en hoorde je kwartjes vallen.
Veel te snel kwam de volgende groep alweer binnen; de bel gaat altijd te vroeg, of te laat. Daar heeft democratisch onderwijs ook geen last van...!
